Door welke boekklassiekers laten yogadocenten zich inspireren, op dit moment? Liselotte Goed door De weg van rust. De moed vinden om alles in liefde te omarmen van Jeff Foster.
Liselotte Goed: ‘Ik kende Jeff Foster al langer, maar toen ik zelf door de donkere nacht van de ziel ging begon zijn gedachtegoed voor mij pas echt te leven. Alles waar ik me altijd van had proberen te onthechten, kwam nu warm op mijn bord terecht. Als je vastzit in het leven, zit je vast in je mind. Je loopt weg uit het nu omdat je denkt dat er iets gefikst moet worden; je stelt vragen als: waarom voel ik mij zo? Wat kan ik doen om dat te veranderen?’
Jeff zegt: ‘Hou nu op met zoeken naar antwoorden. Laat nu alles rusten. Neem een heilige pauze.’
‘Op een gegeven moment begreep ik dat je ook door duisternis moet om bij verlichting te komen. Het menselijke aardse voelen, de pijn, het verlies, het grijpen naar geluk. Door onze zoektocht naar een hoger doel zien we het wonder van het leven niet. Maar er hoeft niets bewerkstelligd te worden. Louter aanschouwen wat het leven is, is genoeg. Die heilige pauze is voor mij ontspannen in het geheel. Niet een betere versie van mezelf willen maken. Makkelijk is dat niet, het is een continu gewaar zijn van wat er gevoeld wil worden of wat er ervaren wil worden. Waar ik vroeger snel de deur dicht deed voor pijnlijke gevoelens, probeer ik hem nu vaak open te doen. Gevoelens van diepe eenzaamheid, hartverscheurend verdriet of het gevoel dat je iets niet hebt kunnen bereiken, mogen nu allemaal in mij verschijnen. Het is oké. Die ervaringen zijn allemaal aspecten van het fantastische mens-zijn. Ik zie dat daarin de vrede ligt.’
‘Duw je angst niet weg, noem haar niet ‘negatief’ of ‘onspiritueel’. Doe niet alsof ze er niet is.’
‘Mijn denken is geneigd om waarnemingen meteen in een hokje te stoppen. Jeff gebruikt daar het woord ‘tweedehands’ voor. Als je de strijd aangaat met de werkelijkheid, dan ga je de strijd aan met hoe je denkt dat die is. Eerstehands is een waarneming van dingen zoals ze zijn. Tweedehands is het beeld dat je erbij maakt, het label dat je plakt. We denken een gevoel te herkennen, en labelen dan: ‘angst’. Maar hoe kun je zeker weten dat je het herkent? Elk gevoel in elk moment dat zich aandient is fris en nieuw. Is het wel nodig om er een label aan te geven? Angst is niets anders dan een stempel van het denken. Ons denken is een fantastisch mooi instrument, maar niet als het je meester is geworden in plaats van je dienaar. Dat merk je ook op de yogamat. Vaak is het niet het lichaam dat niet wil in een houding, maar het denken. Het zijn gedachten die in de weg zitten. Zodra je doorziet: ‘het is maar een gedachte, het is maar een gevoel’, zijn ze gezien en kunnen ze jou loslaten.’
‘Werkelijk geluk is de afwezigheid van iedere poging om gelukkig te zijn, met een verouderd, tweedehands beeld van geluk. Het is een uitnodiging om heel te zijn, gegrondvest, aanwezig, precies daar waar je bent. Probeer dus niet gelukkig te zijn. Omarm het feit dat je niet gelukkig bent, laat het leven, bied het onderdak en een toevluchtsoord. Dan zul je een dieper geluk leren kennen dat bekend staat als liefde.’
‘Nu ik ouder word, zie ik dat geluk niet zit in uiterlijke zaken of in spullen of omstandigheden of in de werkelijkheid willen vervormen of onderdrukken. Dat heeft me dicht bij mijn eigen goddelijkheid gebracht. Ik, als uiting van het leven. Daar hoef ik niet langer voor op een kussentje te zitten.’
Liselotte Goed is yogadocent en ayurvedisch masseur, Blos.nu.
De weg van rust. De moed vinden om alles in liefde te omarmen
Jeff Foster, Uitgeverij Panta Rhei, 2016
Gepubliceerd in Yoga International, maart 2017
Nog geen reacties